به گزارش خبرگزاری حوزه، شیخ محمدتقی بافقی با ترغیب کردن آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، نقش مهمی در بازتأسیس حوزه علمیه قم ایفا کرد. او با یادآوری احادیث مربوط به ظهور علم در قم و تأکید بر کمک الهی، شیخ عبدالکریم حائری را متقاعد به پذیرش این مسئولیت نمود و در ادامه نیز در اداره حوزه علمیه نیز به او یاری رساند.
نقش محوری مرحوم بافقی در دعوت شیخ عبدالکریم حائری به قم
شیخ محمدتقی بافقی در ایام حضور در قم دریافته بود که وجود یک حوزه علمیه در این شهر ضروری است. از این رو هنگامی که در آستانه نوروز ۱۳۰۱ شمسی آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی به قم آمد، مرحوم بافقی از جمله کسانی بود که با جدیت موضوع بازتأسیس حوزه را پیگیری کرد. او به همراه دیگر بزرگان دینی شهر، حاج شیخ را ترغیب کردند تا در قم بماند و حوزه علمیه را بازتأسیس کند.
گفت و گوهای انگیزشی و استدلال های دینی برای اقامت شیخ
ظاهراً آیت‌الله حائری یزدی در ابتدا برای به عهده گرفتن وظیفه بازتأسیس حوزه علمیه قم تأملاتی را در نظر می گرفتند، اما با اصرار بزرگان و ازجمله همشهری‌اش حاج شیخ محمدتقی بافقی یزدی، به این امر رضا داد.
مکالمه شیخ محمدتقی با حاج شیخ عبدالکریم اینطور ثبت شده است: «شیخ محمدتقی بافقی با اصرار تمام به گفتگو با حاج شیخ پرداخت و پرسید: «آیا شما اخبار و احادیثی را که از ائمه اطهار(ع) درباره ظهور علم و دانش در شهر قم به دست ما رسیده، قبول دارید؟»
شیخ جواب داد: «البته که قبول دارم».
بافقی دوباره پرسید: «آیا نمی‌خواهید این اساس و بنیان‌گذاری حوزه علمیه در قم به دست شما انجام پذیرد تا سال‌های سال بماند و شما از ثواب آن بهره‌مند گردید؟»
شیخ در پاسخ فرمود: «چرا».
بافقی گفت: «پس چرا تأمل و تعلل می‌کنید؟»
شیخ گفت: «برای این کار، بودجه لازم است.»
مرحوم بافقی در این حال این آیه را به زبان آورد: «وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَی اللَّهِ رِزْقُهَا».
شیخ در جواب بافقی ضمن تأیید او و قبول مضمون آیه قرآن به یک حقیقت دیگری اشاره کرد و این حدیث را خواند: «أبَی اللّه ُ أن یجرِی الأشیاءَ إلاّ بِأسبابٍ»
بافقی گفت: «خداوند خود مسبب‌الاسباب است. هرگاه بخواهد بر بنده‌اش خیری برساند زمینه و مقدمه آن را هم خود فراهم می‌سازد.»
شیخ که تأکید و اصرار علمای قم و اتفاق‌نظر آن‌ها در اقامت او در شهر قم برای بازتأسیس حوزه را دید و مطمئن شد که ایشان با این همه اصرار و تأکید بی‌شک او را در بازسازی مدارس و احیای حوزه علمیه تنها نخواهند گذاشت، خواسته آن‌ها را قبول کرد؛ اما خود را در یک محظور اخلاقی نسبت به حوزه اراک و طلاب و فضلای آنجا و شاگردان فاضل و وفادارش می‌دید، بنابراین گفت: «عده‌ای از فضلا در حوزه اراک جمع شده‌اند و مشغول تحصیل هستند.»
منظور شیخ این بود که آن‌ها به خاطر بودن من در زعامت حوزه اراک، از بلاد مختلف به آنجا آمده‌اند و الان هم توقع دارند که من به آن جا برگردم.
مرحوم بافقی گفت: «آوردن آن‌ها به اینجا آسان است.» وقتی حاج شیخ از هر نظر پشتیبانی و تأیید و تأکید میزبانان خود در قم را دید، دیگر عذری برایش نماند و مسئله ماندن در قم را به استخاره قرآن موکول ساخت و در استخاره به قرآن این آیه آمد: «وَأْتُونِی بِأَهْلِکُمْ أَجْمَعِینَ» بدین‌گونه تمام زمینه‌ها برای اقامت ایشان در قم مساعد گردید و استخاره به قرآن نیز مؤید ماندن ایشان در این شهر بود»
همراهی تا پایان، بافقی پشتیبان مؤسس حوزه
بعد از این که حاج شیخ عبدالکریم به بازتأسیس حوزه علمیه قم همت گماشت، حاج شیخ محمدتقی بافقی چنان که به او قول داده بود، تمام تلاش خویش را در همراهی با مؤسس حوزه مبذول داشت؛ حاج شیخ نیز از بافقی به عنوان مشاور و دستیار اصلی کمک گرفت. مرحوم بافقی در رسیدگی به امور طلاب، پرداخت شهریه و انجام کلیه امور مربوط به حوزه، همراه آیت‌الله مؤسس بود.۱
گرفتن ۴۰۰ عبا از امام زمان علیه السلام
آیة اللّه سیّد محمّد رضا گلپایگانی می گوید: در عصر آیةاللّه آقای حاج شیخ عبدالکریم حائری، چهارصد نفر طلبه در حوزه قم جمع شده بودند و متّحداً از مرحوم حاج شیخ محمّد تقی بافقی که مقسّم شهریّه مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری بود عبای زمستانی می خواستند.
آقای بافقی به مرحوم آیة اللّه حائری جریان را می گوید و ایشان می فرماید: چهارصد عبا را از کجا بیاوریم!؟ آقای بافقی می گوید: از حضرت ولیّ عصر (ارواحنا فداه) می گیریم.
پس شب جمعه ای آقای بافقی به مسجد جمکران رفت و خدمت آقا امام زمان (ع) می رسد و در روز جمعه، به مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری می گوید: «حضرت صاحب الزّمان (ع) وعده فرمودند فردا روز، شنبه چهارصد عبا مرحمت بفرمایند. روز شنبه دیدیم که یکی از تُجّار چهارصد عبا آورد و بین طلاّب تقسیم کردند.۲
منابع:
۱.کتاب تاریخ و دائرة المعارف حوزه علمیه حوزه علمیه قم
۲.کتاب داستان هایی شگفت انگیز از جمکران
